મેઘ સવારી ( કાવ્ય)

                                             મેઘ સવારી 

આછી આ ડમરી ક્યાં થી ઘસી આવી,લઇ રેત, કણ કાગળ ને હરી આવી ?
ને આ પવન ની  દિશા વળી બદલાઈ, લાવી અનેરી સુગંધ હવા બદલાઈ

મનભાવન એ સ્થિત બની બહાવરી, ના સમજાય કશું કોની આવે સવારી?
પવન શંખ ફૂંકે આપે છે વધામણી, મેઘરાજાને બોલાવી કરવા પધરામણી

અબીલ ગુલાલ તો હવા ઉડાડે છોળો, પવન પુરવાઈ તણી જાણે સફાળો
કોયલ કુંજમાંથી આવતો રૂડો કંઠ, વધામણી આપવા એ રૂડો છેડે રે  કંઠ !

ફૂંકી શરણાઈના શુર ડોલાવે જગ , સર્વે વનરાઈને  ચેતવી આગે અડગ
જાણી ને જુમી ઉઠી વને વાજડી , સલામો ભરી આગળ મળવા પડાપડી

વાદળો આમતેમ દોડી કરી  તૈયારી, મનાવી લેશે પળે ગત કરી ન્યારી
પેટાળ મુજ તોડી ધપાવીશ આગળ એને , વીજલડી મલકીને ધન્ય જેને

મયૂરો નર્તન કરી ખીલવીને પૂરી કળા, જુમી ઉઠશે બની જે સૌ હળામળા
દુદુમ્ભીઓ નો  ગગડાટ ને વીજ મલકાય, પ્રકાશ થાય ગુલ ને  જબકાય

પંખીઓ હૈયે કરી તરફડાટ ઉઠવા મથી, કલરવ વધારી કીર્તાલ ચંચુપાત
છડી પોકારે શ્વાન લાંબી વર્ણે , આવી પહોંચી મેઘ સવારી ડોલાવી ધરણી.